”میں نہیں مر سکدی“
”کیوں تو کیوں نہیں مر سکدی؟“
جواب نہ ملنا تے
اوہنوں ہور وی گرمی چڑھنی
اوس ایدھر اودھر انج پھرنا
جیویں ہنے بمب بن کے پھٹ ویسی
تے ایہنوں وی نال ای لے ڈُبسی
جیہڑی ہر روز سر چڑھ کے
اوہنوں آہندی سی
”میں نہیں مر سکدی“
کج چر مگروں پھیر اوتھوں ای گل ٹرنی
”میں نہیں مر سکدی“
”پر کیوں نہیں مر سکدی
کیہ سوچ کے توں
ایڈے دعوے کرنی ایں؟“
ہسدیاں ہسدیاں کہندی اے
”کیہ سوچ کے؟“
”ہاں کیہ سوچ کے؟“
پھیر ہسی جاوے
”توں قیدی ای نہیں
کملا وی ایں
سگوں اصلوں اجبک
اوئے بھلیا لوکا
کئی گلاں اجیہاں ہوندیاں نیں
جو دھروں سچیاں ہوندیاں نیں
اوہناں نوں کسے ثبوت دی
مُتھاجی نہیں ہوندی
ایہناں سچاں وچوں
دُھروں وڈا سچ ایہہ ہے کہ
میں نہیں مر سکدی“
اوہ چپ سی تے حیران
حیران اوہدے یقین تے
کیویں یقین سی اوہنوں
پئی اوہ نہیں مر سکدی
پھیر سوچن لگا
کدے مینوں وی ایہنا ای پک ہوندا
آپنی کھل اُتے
”تینوں لگدائے
توں میری قید اچ ایں؟“
”لگدائے دا کیہ مطلب اے؟
توں ہر پاسیوں مینوں ولی بیٹھی ایں
پھیر’ لگدائے ‘ دا کیہ مطلب اے؟“
”ایہہ فرق اے تیرے ویکھن دا“
آکھن لگی
”ولیا تے میں ہر اک نوں اے
جیہڑا ایس دنیا وچ لتھا اے
پر ایہہ اچرج گل اے
پئی ایہہ دِسدا بس تینوں ایں
ایس لئی میں آہنی آں
ہو سکدائے
ایہ تیرا بھلیکھا ہووے ایویں“
”مینوں پک اے
توں ہر اک نوںایہو آہنی ایں؟“
میری سنی ان سنی کیتوس تے
تھوڑا چر چپ رہون مگروں آہندی اے
”تیرا بھلیکھا
مینوں دکھدا سر پر اے
میرے ولن اچ کوئی ڈھل رہ گئی
جو تینوں لگدائے جو لگدائے
پر ایہدا ایہہ مطلب نہیں
جو میں مر سکدی ہاں
تیرے یاں کسے وی جی دے ہتھوں
جیہڑا ایس دھرتی تے جیوندا اے
میں روح آں تیری
تے ہر جی دی
جو ایس دھرتی تے جیوندا اے“
اوہ تڑفدا سی
ایہہ گلاں سن کے
کیویں اوہ اوہدی روح دی
تھاں لئی بیٹھی سی
تے انج پئی دعوے کردی سی
جیویں اوہ ای اوہدی روح اے
”کیوں تو کیوں نہیں مر سکدی؟“
جواب نہ ملنا تے
اوہنوں ہور وی گرمی چڑھنی
اوس ایدھر اودھر انج پھرنا
جیویں ہنے بمب بن کے پھٹ ویسی
تے ایہنوں وی نال ای لے ڈُبسی
جیہڑی ہر روز سر چڑھ کے
اوہنوں آہندی سی
”میں نہیں مر سکدی“
کج چر مگروں پھیر اوتھوں ای گل ٹرنی
”میں نہیں مر سکدی“
”پر کیوں نہیں مر سکدی
کیہ سوچ کے توں
ایڈے دعوے کرنی ایں؟“
ہسدیاں ہسدیاں کہندی اے
”کیہ سوچ کے؟“
”ہاں کیہ سوچ کے؟“
پھیر ہسی جاوے
”توں قیدی ای نہیں
کملا وی ایں
سگوں اصلوں اجبک
اوئے بھلیا لوکا
کئی گلاں اجیہاں ہوندیاں نیں
جو دھروں سچیاں ہوندیاں نیں
اوہناں نوں کسے ثبوت دی
مُتھاجی نہیں ہوندی
ایہناں سچاں وچوں
دُھروں وڈا سچ ایہہ ہے کہ
میں نہیں مر سکدی“
اوہ چپ سی تے حیران
حیران اوہدے یقین تے
کیویں یقین سی اوہنوں
پئی اوہ نہیں مر سکدی
پھیر سوچن لگا
کدے مینوں وی ایہنا ای پک ہوندا
آپنی کھل اُتے
”تینوں لگدائے
توں میری قید اچ ایں؟“
”لگدائے دا کیہ مطلب اے؟
توں ہر پاسیوں مینوں ولی بیٹھی ایں
پھیر’ لگدائے ‘ دا کیہ مطلب اے؟“
”ایہہ فرق اے تیرے ویکھن دا“
آکھن لگی
”ولیا تے میں ہر اک نوں اے
جیہڑا ایس دنیا وچ لتھا اے
پر ایہہ اچرج گل اے
پئی ایہہ دِسدا بس تینوں ایں
ایس لئی میں آہنی آں
ہو سکدائے
ایہ تیرا بھلیکھا ہووے ایویں“
”مینوں پک اے
توں ہر اک نوںایہو آہنی ایں؟“
میری سنی ان سنی کیتوس تے
تھوڑا چر چپ رہون مگروں آہندی اے
”تیرا بھلیکھا
مینوں دکھدا سر پر اے
میرے ولن اچ کوئی ڈھل رہ گئی
جو تینوں لگدائے جو لگدائے
پر ایہدا ایہہ مطلب نہیں
جو میں مر سکدی ہاں
تیرے یاں کسے وی جی دے ہتھوں
جیہڑا ایس دھرتی تے جیوندا اے
میں روح آں تیری
تے ہر جی دی
جو ایس دھرتی تے جیوندا اے“
اوہ تڑفدا سی
ایہہ گلاں سن کے
کیویں اوہ اوہدی روح دی
تھاں لئی بیٹھی سی
تے انج پئی دعوے کردی سی
جیویں اوہ ای اوہدی روح اے
