کملا

آل دوالے کنا شور اے
اوہ کناں تے ہتھ رکھ لیندا اے
پر پھیر آل دوالے ویہندا اے
تے حیرانی وچ اکدم ہتھ تھلے کر لیندا اے
اک وی بندہ ہور نہیں دِسدا
جیس ہتھ کناں تے رکھے ہوون

ہو سکدائے پھیر شور نہ ہووے
صرف اوہنوںای لگدا ہووے

ایس گل توں اوہنوں شک ہوندا سی
ماملہ گڑبڑ اے

اوہ جو سندا ویکھدائے
اوس تے کیویں پک کر لئے
کہ اوہ سچ اے؟
یاں پھیراوہ کیویں ویکھے
جو دوجے ویکھدے نیں
پر اوہ ویکھ نہیں سکدا

اوہنوں آپنی ایہہ کمزوری
ماردی رہندی اے
اوہ کیوں اینا ماڑا جمیا
کہ اوہ ویکھ نہیں سکدا
یاں انج ویکھ نہیں سکدا
جیویں سبھ ویکھدے نیں
یاں جیویں سبھ نوں دِسدا اے؟
جے جگ دی ایہہ تصویر الٹی نہیں
تے اوہنوں کیوں الٹی لگدی اے؟
کیوں اوہدی جیبھ تھتھلاوندی اے

ایہہ آکھدیاں
کہ ایہہ مورت اصلوں الٹی اے؟
کیوں اوہدے ہتھ کنبدے نیں
ایہہ سینت کردیاں
کہ ویکھو سر ُاپر نہیں تھلے ہے؟
کیوں ٹردا اے تے لگدائے ایہہ
کسے ہور دی ٹور اے اوہدی نہیں؟
کیوں فجریں اٹھدا اے
تے لگدا ئے
اوہ نہیں کوئی ہور اوہدے بستر تے اٹھیائے؟
پر راتیں تے اوہو سُتا سی!
یاں پھیر اوہ وی کوئی ہور سی؟
ماملہ چوکھا گڑبڑ سی
چھیتی پھڑیا ویسی
ہن بچنا مشکل سی
جے اج تائیں نہیں پھڑیجا
تے ایہہ مطلب نہیں
اوہ کملا نہیں