میرے مرن پچھوں

ویکھدیاں ویکھدیاں
میں بندیاں نوں بُڈھیاں ہوندیاں
تکیا اے
پہلاں اوہ بندے سن
پھیر میں اوہناں نوں
پشو بندیاں تکیا اے
پہلاں اکھیاں وچ چانن سی
پھیر اوس چانن نوں
آپے ای کھاندیاں تکیا اے
جاگنے آں اسیں جاگنے آں
ہر کوئی ایہو کہندا سی
پر ہر ٹھیڈے تے ایہو کہنا
مینوں نہیں
ایہہ کسے ہور نوں ٹھیڈا لگا اے
میں اوہناں وچ رہندا ساں
کنا کو چر میں بچنا سی
اک دن مینوں لگا
میرا وقت وی آیا کھلوتا اے
میں کنبیا
جو تکیا سی
اوہ کیویں آپنے اپر واپرن دیندا
اوہ دن
ایس دنیا وچ آخری دن سی میرا
بڈھا ہوون دی ذلت توں
مینوں مرنا وارا کھاندا سی